Ο Μακρόν χρειάζεται την βοήθεια της Ευρώπης

1263

 

Γεώργιος Οικονόμου

 

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ μας άφησε παρακαταθήκη το ακόλουθο απόφθεγμα: «Στο τέλος θα θυμόμαστε όχι τις λέξεις των εχθρών μας αλλά την σιωπή των φίλων μας».

Η σκέψη αυτή θα τριβελίζει το μυαλό του Γάλλου Προέδρου. Τον τελευταίο καιρό έχει μείνει μόνος σε ένα από τους πιο επικίνδυνους υφάλους της εποχής μας: του ισλαμικού εξτρεμισμού. Και ενώ έχει ήδη  επισύρει την μήνη των πλείστων χωρών του μουσουλμανικού κόσμου, εκείνο που ξενίζει δυσάρεστα είναι η σιωπή του πολιτισμένου κόσμου που είναι τόσο κτυπητή.

Σε μια κομβικής σημασίας ομιλία στις αρχές Οκτωβρίου, 2020, προειδοποίησε ότι ένα τμήμα των περίπου έξι εκατομμυρίων Μουσουλμάνων της Γαλλίας εσχημάτιζε μια «αντι-κοινωνία».

Δεκαπέντε μέρες αργότερα ένας Γάλλος δάσκαλος, o Samuel Paty,αποκεφαλίστηκε σε προάστιο του Παρισιού επιστρέφοντας στο σπίτι του από το σχολείο. Το «έγκλημa» του ήταν ότι εμίλησε στην τάξη του για την σπουδαιότητα της ελεύθερης έκφρασης.

Η ομιλία υπήρξε η αφορμή να ξεκινήσει μια εκστρατεία απόρριψης από την εγχώρια μουσουλμανική κοινότητα των παραινέσεων Μακρόν και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ένας 18χρονος τσετσένος έσφαξε τον δύστυχο δάσκαλο. Ο Paty εδολοφονήθηκε επειδή εδίδαξε την «ελευθερία του να πιστεύεις η να μη πιστεύεις».

Ο Μακρόν φαίνεται αποφασισμένος να αλλάξει τα πράγματα. Ετόνισε το αδιαπραγμάτευτο της Γαλλικής εκκοσμίκευσης (laïcité). Στις δημόσιες ομιλίες του συνεχίζει να εκφέρει απόψεις που ο οποιοσδήποτε έντιμος συνομιλητής στο μουσουλμανικό κόσμο θα αναγνώριζε ότι προέρχονται από το «Ισλάμ του Διαφωτισμού».

Εξεκαθάρισε ότι δεν θεωρεί ότι το Ισλάμ είναι το πρόβλημα. Πιστεύει ότι ο εχθρός της Γαλλίας είναι η ριζοσπαστική εκδοχή της θρησκείας για την οποία η απάντηση είναι «περισσότερος Διαφωτισμός».

Δυστυχώς δεν υπάρχουν έντιμοι μεσολαβητές μεταξύ του ηγετών των μουσουλμανικών κρατών που θέλουν να παίξουν κάποιο παγκόσμιο ρόλο. Ο πιο «πρόθυμος» υποψήφιος από τους υποψήφιους χαλίφες είναι, όπως πάντα, ο Recep Tayyip Erdogan. Μιλώντας στο κόμμα του στο τέλος Οκτωβρίου, ο Τούρκος Πρόεδρος ανέφερε: «Ποιο είναι το πρόβλημα του Μακρόν με το Ισλάμ και τους Μωαμεθανούς;» και συνέχισε λέγοντας ότι ο Γάλλος Πρόεδρος χρειάζεται ψυχιατρείο για τις απόψεις που έχει για τους μουσουλμάνους της Γαλλίας. «Τι πρέπει να πει κανείς για έναν αρχηγό κράτους που κλείνει την μια εκκλησία μετά την άλλη ή τις μετατρέπει σε τζαμί και καταφέρεται κατά των εκατομμυρίων πολιτών της χώρας του, που έχουν διαφορετικά πιστεύω;».

Ο Μακρόν και οι Γαλλικές αρχές απάντησαν σε κάθε μία από αυτές τις ύβρεις και παραποιήσεις των γεγονότων όσο ήρεμα και υπομονετικά γίνεται. Είναι γνώστες του παιχνιδιού.

Στον ισλαμικό κόσμο οι ψευδεπίγραφες κατηγορίες προκαλούν φονικά αντίποινα. Μετά την δολοφονία του Paty, είχαμε και άλλες εκτελέσεις. Λόγω των επιθέσεων αυτών, ο Μακρόν είναι υπέρ της επανεξέτασης της πολιτικής των ανοικτών συνόρων της Συνθήκης Σένγκεν και της ενδυνάμωσης των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης.

Ο Μακρόν απέδειξε ότι ενδιαφέρεται να λάβει μέτρα και να μην μείνει στα λόγια. Στην Γαλλία, πολλές εξτρεμιστικές οργανώσεις έχουν διαλυθεί και οι Γαλλικές δυνάμεις στα σύνορα έχουν ενισχυθεί. Ο Μακρόν έχει επίσης υποσχεθεί να παρουσιάσει καινούργιες προτάσεις για τον έλεγχο των συνόρων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Πλανάται ένα μεγάλο ερωτηματικό. Που είναι οι φίλοι και οι σύμμαχοι της Γαλλίας; Που είναι η Γερμανική κυβέρνηση; Παρέμεινε σιωπηλή, σαν να μην ενδιαφέρεται για την προστασία των αρχών της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Ο Γερμανικός τύπος όντως εδημοσίευσε λέξεις προς υποστήριξη του Μακρόν από ένα και μόνο υπουργό: τον Anwar Gargash, Υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ο οποίος εμίλησε στο Die Welt.

Την μεγαλύτερη στήριξη που είχε ο Μακρόν από άλλους δυτικούς ηγέτες είναι ένα tweet από τον Ολλανδό Πρωθυπουργό. «Η Ολλανδία στέκεται σθεναρά δίπλα στην Γαλλία και στις συλλογικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως», εδήλωσε. Η σιωπή των Ευρωπαίων συναδέλφων του δείχνει πόσο υπερασπίζονται τις αξίες αυτές. Ο δε Justin Trudeau, πρωθυπουργός του Καναδά, επέλεξε την πλευρά της Τουρκίας.

Όταν ερωτήθηκε για την θέση του Μακρόν ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα να δημοσιοποιούνται κινούμενα σχέδια απήντησε ότι «η ελευθερία εκφράσεως δεν είναι χωρίς όρια».

Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου παρέμειναν σιωπηλοί. Το να αγνοήσουν ένα τέτοιο τεράστιο θέμα είναι θανάσιμο σφάλμα. Οι αρχές που υπερασπίζεται η Γαλλία είναι στην βάση τους οι ίδιες αρχές που πρεσβεύει και το Ηνωμένο Βασίλειο. Και οι δύο χώρες έχουν το ίδιο πρόβλημα, το δε Ηνωμένο Βασίλειο σε πιο οξεία μορφή.

Σε συνέντευξη στην Al Jazeera στα τέλη του Οκτωβρίου, 2020, ο Μακρόν ετόνισε ότι όσοι διαστρεβλώνουν την θρησκεία του Ισλάμ «διδάσκουν ότι οι γυναίκες δεν είναι ίσες με τους άνδρες. Διδάσκουν ότι τα κορίτσια δεν πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τ’ αγόρια». Και συνέχισε: «Στην Γαλλία λέμε όχι. Πιστεύουμε στην Διαφώτιση».

Βεβαίως, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα το οποίο όλες οι χώρες έχουν αποφύγει για δεκαετίες να το θέσουν. Ενώ είναι σωστό να προσπαθείς να επιβάλεις τις αρχές της χώρας σου, τι μπορεί να γίνει με μετανάστες που μένουν στην χώρα σου, που γνωρίζουν τις αρχές που διέπουν την πολιτεία και πάλιν τις απορρίπτουν;

Όπως όλοι ο άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, ο Μακρόν μεταθέτει την απάντηση για «αργότερα». Όμως αποφάσισε να ξεκαθαρίσει το πολιτιστικό αυτό θέμα. Είτε γιατί το πιστεύει είτε για πολιτικούς λόγους, επιθυμεί να υποστηρίξει τις αρχές της Δημοκρατίας που ηγείται. Του αξίζει η συμπαράταξη των φίλων του. Μέχρι σήμερα ούτε λόγια συμπαράταξης δεν είχε. Προς ντροπή των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.