Γράφει ο Δημήτριος Κουκουβίνος
Πλοίαρχος Λ.Σ. ε.α.
Διατελέσας Διοικητής στη “Σχολή Ελεγκτών
Θαλάσσιας Κυκλοφορίας” (Εκπαίδευση στελεχών του Λ.Σ /Χειριστές-Επόπτες)
Τουρισμός από θεωρητική σκοπιά μπορεί να θεωρηθεί ως η πρόσκαιρη μετακίνηση των ατόμων μεμονωμένων ή ομαδικώς, από τον τόπο τής μόνιμης διαμονής τους σε ένα άλλο για λόγους κυρίως ψυχαγωγικούς, χωρίς κερδοσκοπικό κίνητρο και η οργανωμένη προσπάθεια για την προσέλκυση, υποδοχή και εξυπηρέτηση των ατόμων αυτών.
Ο ορισμός αυτός εμπεριέχει δύο σκέλη:
– Το πρώτο αναφέρεται στην πρόσκαιρη μετακίνηση των ατόμων για ψυχαγωγικούς λόγους, εκφράζει την τουριστική ανάγκη το κοινωνικό στοιχείο του τουριστικού φαινομένου – το καταναλωτικό μέρος που ταυτίζεται με την τουριστική ζήτηση.
– Το δεύτερο που αναφέρεται στην υποδοχή και εξυπηρέτηση των τουριστών, εκφράζει την προσφορά τουριστικών υπηρεσιών.
Σύμφωνα, με την αντιμετώπιση του τουρισμού ως κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο, οι τουριστικές ανάγκες και τα τουριστικά αγαθά διαρκώς μεταβάλλονται.
Ο σκοπός της τουριστικής ανάγκης, ως και τα μέσα και οι τρόποι ικανοποιήσεως αυτής αποτελούν διαχρονικά εξελίξιμα στοιχεία του τουριστικού φαινομένου.
Έννοια της παγκόσμιας τουριστικής βιομηχανίας
Το WTTC / World Travel and Tourism Council / Συμβούλιο Παγκοσμίου Τουρισμού και Ταξιδιών, περιγράφει τον τουρισμό ως τη μεγαλύτερη βιομηχανία παγκοσμίως, αυτός ο ισχυρισμός είναι ανοιχτός σε μερικές προκλήσεις και συζητήσεις. Παρόλα αυτά, οι σχετικές στατιστικές επιβεβαιώνουν ολοκληρωτικά ότι είναι μια δύναμη αυξανόμενης παγκόσμιας σημασίας. Στον τουρισμό αποδίδεται η δημιουργία πάνω από 234 εκατομμύρια επαγγελματιών παγκοσμίως – σχεδόν 9% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού.
Η συμβίωση που σχηματίστηκε ανάμεσα στον τουρισμό και την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση είναι ένα από τα καθοριστικά στοιχεία της εποχής μας. Το WTTC σήμερα έχει πολλές πρωτοβουλίες σε εξέλιξη που παρέχουν μια επίγνωση σε αυτό τον ρόλο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Εξέχων είναι το Προσχέδιο για νέο τουρισμό, που ξεκίνησε το 2003. Εδώ βρίσκουμε το WTTC να δίνει έμφαση και ίσως να υπερβάλει στη σημασία της τουριστικής βιομηχανίας με σκοπό να δεχτεί μεγαλύτερη κυβερνητική στήριξη.
Δύο στοιχεία υπερισχύουν σε αυτό το Προσχέδιο, όπως να:
Δίνεται έμφαση στην τουριστική αύξηση και ένα κάλεσμα στις κυβερνήσεις να πάρουν τον τουρισμό πιο σοβαρά.
Θέτει τρεις ατζέντες που αφορούν
- Την κυβερνητική αναγνώριση του ταξιδιού και τον τουρισμό ως βασική προτεραιότητα
- Την ανάγκη οι επιχειρήσεις να ισορροπήσουν «τα οικονομικά με τους ανθρώπους, τον πολιτισμό και το περιβάλλον
- Όλα τα κόμματα να μοιραστούν «το κυνήγι της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και ευημερίας».
Κάτω από κάθε ένα από αυτά τα πεδία, ο WTTC καθορίζει μια λίστα από ευθύνες για τις κυβερνήσεις και τη βιομηχανία και αυτές περιλαμβάνουν:
Ι. Οι κυβερνήσεις πρέπει να αναγνωρίσουν το ταξίδι και τον τουρισμό ως μια βασική προτεραιότητα και για να πληρούν αυτή την πρώτη προϋπόθεση, πρέπει:
- Να ανυψώσουν το ταξίδι και τον τουρισμό ως ένα ζήτημα στο ανώτερο επίπεδο της χάραξης πολιτικής
- Να δημιουργήσουν ένα ανταγωνιστικό επιχειρησιακό περιβάλλον
- Να διασφαλίσουν ότι οι στατιστικές ποιότητας και τα δεδομένα τροφοδοτούν την πολιτική και τη λήψη αποφάσεων
- Να επενδύσουν στην ανάπτυξη του κατάλληλου ανθρώπινου κεφαλαίου
- Να ελευθερώσουν το εμπόριο, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες και τις επενδύσεις
- Να κτίσουν την εμπιστοσύνη στην προστασία και την ασφάλεια
- Να προωθήσουν τη διαφορετικότητα στα προϊόντα που κατανέμει τη ζήτηση
- Να σχεδιάσουν την ανάπτυξη βιώσιμου τουρισμού, προφυλάσσοντας τους πολιτισμούς και τον χαρακτήρα
- Να επενδύσουν στις νέες τεχνολογίες, όπως τα δορυφορικά συστήματα πλοήγησης.
ΙΙ. Για να πληρεί τη δεύτερη προϋπόθεση, η βιομηχανία πρέπει
- Να επεκτείνει τις αγορές προστατεύοντας τις φυσικές πηγές, την τοπική κληρονομιά και τους τρόπους ζωή
- Να ενισχύσει τους ανθρώπους στο να καλύψουν το χάσμα ανάμεσα στους «πλούσιους» και τους «φτωχούς»
- Να παρέχει παραδοσιακά τουριστικά προϊόντα με ευαισθησία
- Να μειώσει την εποχικότητα και να αυξήσει τις αποδόσεις με νέα πρωτότυπα προϊόντα
- Να βελτιώσει την ποιότητα, την αξία και την επιλογή
- Να συμφωνήσει και να εφαρμόσει κανόνες ποιότητας σε όλα τα επίπεδα
- Να μεταφέρει δεξιότητες και την καλύτερη πρακτική μέσα σε όλη τη βιομηχανία
- Να αυξήσει την πολυπλοκότητα της πληροφόρησης, για να λαμβάνονται καλύτερες επιχειρηματικές αποφάσεις
- Να επικοινωνεί ευρύτερα και πιο αποτελεσματικά.
Όλα τα κόμματα πρέπει να μοιράζονται το κυνήγι της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και ευημερίας
ΙΙΙ. Για να πληρούν την τρίτη προϋπόθεση, όλοι οι κύριοι ενδιαφερόμενοι πρέπει
- Να συνδέσουν την καλύτερη πρακτική στον τουρισμό με την κυβερνητική πολιτική
- Να ετοιμάσουν βιώσιμα κατευθυντήρια σχέδια για ολόκληρους προορισμούς
- Να δημιουργήσουν ενδογενείς διαδικασίες για συνεχή γνωμοδότηση των ενδιαφερομένων
- Να αναδομήσουν τα συμβούλια εθνικού τουρισμού
- Να θέσουν στόχους περιβαλλοντικής πολιτικής που μπορούν να επιτευχθούν
- Να αναπτύξουν και να αξιοποιήσουν τις δεξιότητες αποτελεσματικά
- Να συνεργαστούν στις απαιτήσεις της πληροφόρησης
- Να συνεργαστούν στην ασφάλεια
- Να αναπτύξουν εμπιστοσύνη σε όλες τις πλευρές.
Κάτω από την ισχυρή εντολή ότι «οι κυβερνήσεις πρέπει να αναγνωρίσουν το ταξίδι και τον τουρισμό ως βασική προτεραιότητα» κάποιος μπορεί να δει καθαρά την ατζέντα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, καθώς ακόμα και η συζήτηση της βιωσιμότητας εκφράζεται σε όρους «βιώσιμης ανάπτυξης τουρισμού».
Αυτό που είναι πραγματικά ανησυχητικό για το Προσχέδιο για νέο τουρισμό όταν διαβαστεί με κριτική ματιά για να ξεσκεπάσει τη δυναμική της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, είναι η ιδιοποίηση της εναλλακτικής τουριστικής ορολογίας από τον WTTC. Υιοθετώντας τη γλώσσα του «νέου τουρισμού», ο WTTC φέρνει μια εικόνα ενός ευαίσθητου και πιο βιώσιμου τουρισμού, όταν είναι προφανής στις λεπτομέρειες μια ατζέντα για επιτάχυνση της ανάπτυξης και του κέρδους για τις τουριστικές TNCs / Transnational Corporations που σχηματίζουν τον WTTC.
Πρακτικές διαχείρισης βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης
Οι κατευθυντήριες γραμμές και οι πρακτικές διαχείρισης βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης εφαρμόζονται σε όλες τις μορφές τουρισμού, σε όλους τους τύπους προορισμών συμπεριλαμβανομένου του μαζικού τουρισμού και των διαφόρων εξειδικευμένων τουριστικών τμημάτων. Οι αρχές της αειφορίας αναφέρονται στις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικοπολιτιστικές πτυχές της τουριστικής ανάπτυξης και πρέπει να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ αυτών των τριών διαστάσεων για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά της.
Έτσι, ο βιώσιμος τουρισμός θα πρέπει να εξασφαλίζει:
Τη βέλτιστη χρήση των περιβαλλοντικών πόρων που αποτελούν βασικό στοιχείο της τουριστικής ανάπτυξης, διατηρώντας βασικές οικολογικές διαδικασίες και συμβάλλοντας στη διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς και της βιοποικιλότητας.
Το σεβασμό της κοινωνικο-πολιτιστικής αυθεντικότητας των κοινοτήτων υποδοχής, διατήρηση της δομημένης και ζωντανής πολιτιστικής κληρονομιάς και των παραδοσιακών αξιών τους και συμβολή στη διαπολιτισμική κατανόηση και ανοχή
Βιώσιμες μακροπρόθεσμες οικονομικές πράξεις, οι οποίες παρέχουν κοινωνικοοικονομικά οφέλη σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και κατανέμονται δίκαια, συμπεριλαμβανομένων σταθερών ευκαιριών απασχόλησης και εισοδηματικών παροχών και κοινωνικών υπηρεσιών στις κοινότητες υποδοχής και συμβάλλουν στη μείωση της φτώχειας.
Η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη απαιτεί την ενημερωμένη συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών, καθώς και ισχυρή πολιτική ηγεσία για τη διασφάλιση ευρείας συμμετοχής και οικοδόμησης συναίνεσης. Η επίτευξη βιώσιμου τουρισμού είναι μια συνεχής διαδικασία και απαιτεί συνεχή παρακολούθηση των επιπτώσεων, εισάγοντας τα απαραίτητα προληπτικά ή / και διορθωτικά μέτρα όποτε είναι απαραίτητο.
Ο βιώσιμος τουρισμός θα πρέπει επίσης να διατηρεί υψηλό επίπεδο ικανοποίησης των τουριστών και να εξασφαλίζει μια ουσιαστική εμπειρία στους τουρίστες, αυξάνοντας την ευαισθητοποίησή τους σε θέματα βιωσιμότητας και προωθώντας βιώσιμες τουριστικές πρακτικές μεταξύ τους.
Η αξιοποίηση της καινοτομίας και του ψηφιακού μετασχηματισμού στον τουρισμό
Προκειμένου να προβλέψει, να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει τις νέες προκλήσεις και τάσεις του τουριστικού τομέα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού επικεντρώνεται σε μια στρατηγική για την καινοτομία, την εκπαίδευση, τον ψηφιακό μετασχηματισμό και τις επενδύσεις.
Η αξιοποίηση της καινοτομίας και της ψηφιακής προόδου παρέχει στον τουρισμό ευκαιρίες για τη βελτίωση της συμμετοχικότητας, της ενδυνάμωσης των τοπικών κοινοτήτων και της αποτελεσματικής διαχείρισης των πόρων, μεταξύ άλλων στόχων στο πλαίσιο της ευρύτερης ατζέντας για τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Σε γενικές γραμμές, με αυτή τη στρατηγική, ο UNWTO / World Tourism Organization στοχεύει στην προώθηση της ψηφιοποίησης του τουρισμού και στη δημιουργία ενός Οικοσυστήματος Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας που θα μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες του τομέα όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Προκειμένου να επιτευχθούν οι προαναφερθέντες στόχοι, ο UNWTO επικεντρώνεται σε κύριες δράσεις παράλληλα με στρατηγικά έργα, όπως:
Δίκτυο Καινοτομίας / Innovation Network: Προώθηση της ανταλλαγής γνώσεων μεταξύ φορέων με στόχο τη συμβολή στην προώθηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, η καινοτομία είναι ο βασικός πυλώνας της βιώσιμης ανάπτυξης του τουρισμού. Το δίκτυο κόμβων καινοτομίας του UNWTO, ενοποιεί τους κορυφαίους κόμβους καινοτομίας παγκοσμίως σε ένα δίκτυο αφιερωμένο στη σύνδεση και την κλιμάκωση των οικοσυστημάτων καινοτομίας και επιχειρηματικότητας των κρατών μελών του UNWTO, φέρνοντας σε επαφή τους κορυφαίους ενδιαφερόμενους φορείς του τουρισμού, συμπεριλαμβανομένων κυβερνήσεων, ακαδημαϊκών, εταιρειών, ΜΜΕ και νεοφυών επιχειρήσεων, επενδυτών και επιχειρηματικών κεφαλαίων κ.λπ. και υποστηρίζοντας τους επιχειρηματικούς εταίρους, προκειμένου να τονωθεί η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα. Το δίκτυο αυτό θα διευκολύνει τη συνεργασία, την έμπνευση και την ανάπτυξη ικανοτήτων σχετικά με τον τρόπο κλιμάκωσης και μετάβασης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα κράτη μέλη θα συμμετάσχουν ενεργά δρομολογώντας:
Τάσεις και κατευθυντήριες γραμμές καινοτομίας, θα βοηθήσει τα κράτη μέλη του UNWTO να αναπτύξουν στρατηγικά και καινοτόμα τουριστικά προϊόντα, παρέχοντας κατανόηση των τρεχουσών κοινωνικών τάσεων και των αναγκών των πελατών.
Τουριστική τεχνολογική δράση / Tourism Tech Adventures, το πρώτο φόρουμ καινοτομίας αφιερωμένο στον τουρισμό που συγκεντρώνει όλους τους παράγοντες του οικοσυστήματος για την ενίσχυση της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας και ιδιαίτερα των επενδύσεων στον τουρισμό. Οι Tourism Tech Adventures θα περιλαμβάνουν δραστηριότητες όπως, ατομικές συνεδρίες δικτύωσης μεταξύ νεοφυών επιχειρήσεων, εταιρειών και επενδυτών. Επιπλέον, θα παρέχονται σεμινάρια για συναφή θέματα στους Υπουργούς Τουρισμού. Αυτές οι εκδηλώσεις μπορούν να προσαρμοστούν σε παγκόσμιο, περιφερειακό, τοπικό και ακόμη και κάθετο επίπεδο, όπως ο αθλητικός τουρισμός
Έξυπνους προορισμούς και ανάπτυξη ικανοτήτων, εστίαση στη βελτίωση της βιωσιμότητας, της προσβασιμότητας, της διακυβέρνησης και της ποιότητας των προορισμών μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών και καινοτομιών.
Σειρά επενδυτικών κατευθυντήριων γραμμών, ο πολυδιάστατος χαρακτήρας του τουριστικού τομέα, σε συνδυασμό με τη δυναμική της πηγής επενδυτικού κεφαλαίου παρουσιάζει μια σύνθετη εικόνα για την κατανόηση και τη μέτρηση των τουριστικών επενδύσεων.
Ταυτόχρονα, οι μεταβαλλόμενες συμπεριφορές και προσδοκίες των καταναλωτών, το πλεονέκτημα της τεχνολογίας και η επείγουσα ανάγκη για μεγαλύτερη βιωσιμότητα αμφισβητούν τα τρέχοντα επιχειρηματικά μοντέλα και παρουσιάζουν νέες ευκαιρίες για τους επενδυτές που ενδιαφέρονται για τον τουριστικό τομέα.
Ο πολιτιστικός τουρισμός
Σύμφωνα με τον ορισμό που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του UNWTO, στην 22η συνεδρίασή της /2017, ο Πολιτιστικός Τουρισμός συνεπάγεται «Ένα είδος τουριστικής δραστηριότητας στην οποία το βασικό κίνητρο του επισκέπτη είναι να μάθει, να ανακαλύψει, να βιώσει και να καταναλώσει τα υλικά και άυλα πολιτιστικά αξιοθέατα / προϊόντα σε έναν τουριστικό προορισμό.
Αυτά τα αξιοθέατα / προϊόντα σχετίζονται με ένα σύνολο ιδιαίτερων υλικών, πνευματικών και συναισθηματικών χαρακτηριστικών μιας κοινωνίας που περιλαμβάνει τις τέχνες και την αρχιτεκτονική, την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, τη γαστρονομική κληρονομιά, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τις δημιουργικές βιομηχανίες και τους ζωντανούς πολιτισμούς με τον τρόπο ζωής, τα συστήματα αξιών, τις πεποιθήσεις και τις παραδόσεις τους».
Η σύγκλιση μεταξύ τουρισμού και πολιτισμού και το αυξανόμενο ενδιαφέρον των επισκεπτών για πολιτιστικές εμπειρίες, φέρνουν μοναδικές ευκαιρίες, αλλά και σύνθετες προκλήσεις για τον τουριστικό τομέα. Οι τουριστικές πολιτικές και δραστηριότητες πρέπει να διεξάγονται με σεβασμό στην καλλιτεχνική, αρχαιολογική και πολιτιστική κληρονομιά, την οποία πρέπει να προστατεύουν και να μεταλαμπαδεύουν στις μελλοντικές γενιές. ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη διατήρηση των μνημείων, των χώρων λατρείας, των αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων, καθώς και στην αναβάθμιση των μουσείων που πρέπει να είναι ευρέως ανοικτά και προσβάσιμα στις τουριστικές επισκέψεις.
Ο τουρισμός στην Ατζέντα 2030
Το έτος 2015 αποτέλεσε ορόσημο για την παγκόσμια ανάπτυξη, καθώς οι κυβερνήσεις υιοθέτησαν την Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, μαζί με τους ΣΒΑ / Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Η τολμηρή ατζέντα καθορίζει ένα παγκόσμιο πλαίσιο για τον τερματισμό της ακραίας φτώχειας, την καταπολέμηση της ανισότητας και της αδικίας και την επίλυση της κλιματικής αλλαγής έως το 2030. Με βάση τους ιστορικούς ΑΣΧ / Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, η φιλόδοξη δέσμη των 17 στόχων βιώσιμης ανάπτυξης και των 169 συναφών στόχων είναι ανθρωποκεντρική, μετασχηματιστική, καθολική και ολοκληρωμένη.
Ο τουρισμός έχει τη δυνατότητα να συμβάλει, άμεσα ή έμμεσα, σε όλους τους στόχους. Ειδικότερα, έχει συμπεριληφθεί στους στόχους 8, 12 και 14 για τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη, τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή και τη βιώσιμη χρήση των ωκεανών και των θαλάσσιων πόρων, αντίστοιχα.
Ο βιώσιμος τουρισμός τοποθετείται σταθερά στην Ατζέντα 2030. Η επίτευξη αυτής της ατζέντας, ωστόσο, απαιτεί ένα σαφές πλαίσιο εφαρμογής, επαρκή χρηματοδότηση και επενδύσεις στην τεχνολογία, τις υποδομές και τους ανθρώπινους πόρους.
Η αξιοποίηση των οφελών του τουρισμού θα είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης και την υλοποίηση του αναπτυξιακού θεματολογίου.
Οι στόχοι 8, 12 και 14 του τουρισμού από τη δέσμη των 17 στόχων βιώσιμης ανάπτυξης
ΣΤΟΧΟΣ 8: ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Ο τουρισμός είναι μία από τις κινητήριες δυνάμεις της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης και σήμερα προβλέπει μια (1) στις 11 θέσεις εργασίας παγκοσμίως. Παρέχοντας πρόσβαση σε ευκαιρίες αξιοπρεπούς εργασίας στον τομέα του τουρισμού, η κοινωνία –ιδίως οι νέοι και οι γυναίκες– μπορούν να επωφεληθούν από την αύξηση των δεξιοτήτων και την επαγγελματική εξέλιξη. Η συμβολή του τομέα στη δημιουργία θέσεων εργασίας αναγνωρίζεται στον Στόχο 8.9 «Έως το 2030, σχεδιασμός και εφαρμογή πολιτικών για την προώθηση βιώσιμου τουρισμού που δημιουργεί θέσεις εργασίας και προωθεί τον τοπικό πολιτισμό και τα τοπικά προϊόντα».
ΣΤΟΧΟΣ 12: ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Ένας τουριστικός τομέας που υιοθετεί πρακτικές βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επιτάχυνση της παγκόσμιας στροφής προς τη βιωσιμότητα. Για να γίνει αυτό, όπως ορίζεται στον Στόχο 12.β του Στόχου 12, είναι επιτακτική ανάγκη «Ανάπτυξη και εφαρμογή εργαλείων για την παρακολούθηση των επιπτώσεων της βιώσιμης ανάπτυξης στον βιώσιμο τουρισμό που δημιουργεί θέσεις εργασίας, προωθεί τον τοπικό πολιτισμό και τα τοπικά προϊόντα». Το πρόγραμμα βιώσιμου τουρισμού του 10ετούς πλαισίου προγραμμάτων για βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής στοχεύει στην ανάπτυξη τέτοιων πρακτικών, συμπεριλαμβανομένων πρωτοβουλιών αποδοτικής χρήσης των πόρων που οδηγούν σε ενισχυμένα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα.
ΣΤΟΧΟΣ 14: ΖΩΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΡΟ
Ο παράκτιος και θαλάσσιος τουρισμός, τα μεγαλύτερα τμήματα του τουρισμού, ιδίως για τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη, βασίζονται σε υγιή θαλάσσια οικοσυστήματα. Η τουριστική ανάπτυξη πρέπει να αποτελεί μέρος της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, προκειμένου να συμβάλει στη διατήρηση και τη διατήρηση των ευαίσθητων θαλάσσιων οικοσυστημάτων και να χρησιμεύσει ως όχημα για την προώθηση μιας γαλάζιας οικονομίας, σύμφωνα με τον στόχο 14.7: «έως το 2030, να αυξηθούν τα οικονομικά οφέλη για τα ΑΜΝΚ / Αναπτυσσόμενα Μικρά Νησιωτικά Κράτη και τις ΛΑΧ / Λιγότερο Αναπτυγμένες Χώρες / από τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων πόρων, μεταξύ άλλων μέσω της βιώσιμης διαχείρισης της αλιείας, υδατοκαλλιέργειας και του τουρισμού».
Συμπέρασμα
Ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους δυναμικότερους και ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας. Συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη σε τρία επίπεδα στις τουριστικές περιοχές: δημιουργία εισοδημάτων, θέσεων απασχόλησης καθώς και φορολογικών εσόδων. Επίσης, διευρύνει την παραγωγική βάση αυτών των περιοχών και επιπλέον επηρεάζει την ανάπτυξη και άλλων κλάδων της τοπικής οικονομίας / γεωργία, εμπόριο, οικοδομή, κ.τ.λ. Σε όλο τον κόσμο, σε χώρες σε όλα τα επίπεδα ανάπτυξης, πολλά εκατομμύρια θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις εξαρτώνται από έναν ισχυρό και ακμάζοντα τουριστικό τομέα.
Ο τουρισμός υπήρξε επίσης κινητήρια δύναμη για την προστασία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, διαφυλάσσοντάς την για να την απολαμβάνουν οι μελλοντικές γενιές.
Ο διεθνής τουρισμός δεν είναι απλά μια διεθνής διεύρυνση του εγχώριου τουρισμού, ούτε απλά μια σημαντική συνεισφορά στις εξωτερικές ανταλλαγές, αλλά είναι επίσης ένας ιμάντας μετάδοσης που συνδέει τους αναπτυγμένους και τους υπανάπτυκτους κόσμους. Η πολιτική τουρισμού έχει γίνει μέρος ενός παγκοσμίου σχεδίου που εξομοιώνει φαινομενικά, αντιφατικά οικονομικά συμφέροντα, την οργάνωση των διακοπών / μια ιδέα που προέρχεται από τις πλούσιες χώρες και τις φιλοδοξίες για ανάπτυξη των οικονομικά αδύναμων κοινωνιών.
