Συνέντευξη στην Άννα Τσιάλτα
Ευχαριστούμε το Yolenis στο Κολωνάκι για την υπέροχη φιλοξενία
Φωτογραφίες Γιάννης Γκογκόπουλος
Η Ντίνα Νικολάου η εκπληκτική μας Σέφ που την λατρεύει η Γαλλία από την ελληνική της κουζίνα μας μιλάει για όλα όσα ετοιμάζει. Είναι έτοιμη να επιστρέψει στην τηλεόραση, ετοιμάζει νέα πράγματα και λέει σε όλους να μην σταματήσουν τα όνειρα ! Απολαύστε την σε μια πολύ όμορφη συνέντευξη όπως εκείνη, γεμάτη ενέργεια και αύρα !!!
Είμαστε στο Yoleni’s σε ένα υπέροχο χώρο γαστρονομίας.
Τον χώρο αυτόν τον λέμε κέντρο ελληνικής γαστρονομίας γιατί εδώ ο στόχος είναι, να έχουμε αντιπροσωπευτικά δείγματα προϊόντων από όλη την Ελλάδα και από μικρούς παραγωγούς. Όλη την γκάμα των προϊόντων, είτε αυτό είναι κρασί, τυρί, αλλαντικά λάδι, μέλι ώστε όποιος έρθει περιηγητής στην Αθήνα και έρθει εδώ να πάρει μια γεύση από όλη την Ελλάδα.
Μαγικό αυτό πως ξεκίνησες; Ο κόσμος έρχεται γιατί θέλει την Ντίνα Νικολάου με την έμπνευση αυτή που παίρνει, από Έλληνες παραγωγούς.
Εγώ σκέφτηκα πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να μάθουμε την ιστορία αυτών των προϊόντων να τα μαγειρέψουμε και να τα δοκιμάσουμε. Ποιος άλλως τρόπος υπάρχει που να περιλαμβάνει και τα τρία αυτά στάδια και να είναι όλοι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι αυτά τα cooking dinner.
Πόσο θέλει να έρθει αυτή η έμπνευση στο μυαλό σας;
Είναι αυτό που κάνω ούτως ή άλλως και είναι και αυτό που κάνω τόσα χρόνια στο εξωτερικό. Δεν είχα σκοπό να το κάνω ποτέ στην Ελλάδα γιατί αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει ανάγκη. Και όμως υπάρχει γιατί, μην νομίζεις πως ξέρουμε τα ελληνικά προϊόντα και τις δυνατότητες.
Περνάει πολύ ωραία και ο κόσμος και οι εντυπώσεις του είναι πάρα πολύ ωραίες μετά;
Περνάει πολύ ωραία γιατί χαλαρώνει. Το έχεις ζήσει το μάθημα και ξέρεις. Εγώ θέλω να αισθανθούνε ότι έρχονται για να επικοινωνήσουν με τους άλλους ανθρώπους. Ούτε για να τους κάνω μάθημα, ούτε απαραίτητα να μάθουν κάτι ή να φάνε το σούπερ πιάτο. Δηλαδή τους αποδεσμεύω από όλα αυτά τα κλισέ που βάζουμε σε κάποιους ανθρώπους όταν τους οργανώνουμε κάτι. Δεν θέλω να περιμένει ο κόσμος τίποτα άλλα θέλω να ζει την έκπληξη.
Πως είναι το Παρίσι; Πως είναι όλο αυτό που ζείτε εκεί;
Εγώ τα τελευταία δεκατρία χρόνια ζω μισό, μισό. Θα μπορούσα να είχα επιλέξει να είμαι ή εκεί ή εδώ.
Το γεγονός ότι δεν μπορώ να επιλέξω σημαίνει ότι έχω ανάγκη και τα δύο πράγματα για την ψυχική μου ισορροπία γιατί είμαι σε μία φάση αυτό που λέω εγώ “αισθάνομαι μεγάλο κορίτσι πια και δεν θέλω να λέω ψέματα στον εαυτό μου” όταν είμαστε πιο νέοι λέμε και κάποια ψέματα στο εαυτό μας πως κάποια πράγματα θα γίνουν αλλιώς. Είμαι σε μία φάση που θέλω η κάθε μου μέρα να είναι μια ωραία μέρα.
Δεν σταματάτε όμως συνεχίζετε.
Αν σταματήσω δεν θα είναι μια ωραία μέρα
Μια άλλη μέρα με κάτι διαφορετικό;
Με κάτι που να με γεμίζει με κάτι που δεν το είχα ξανακάνει. Κουράζομαι όταν κάνω συνέχεια το ίδιο πράγμα έχω ανάγκη από εναλλαγές.
Έχω ακούσει από πολύ κόσμο, όταν ακούει Ντίνα Νικολάου, έχει ένα σεβασμό. Είναι αυτό το μαγικό που έχετε καταφέρει με τον κόσμο, την προσέγγιση του κόσμου προς το άτομό σας και την αγάπη. Πως το βιώνετε όλο αυτό;
Μ’ αρέσει πάρα πολύ αυτό. Είναι περίπου πέντε μήνες που δεν είμαι στην τηλεόραση – -ήμουν στον Alpha, τώρα δεν είμαι γιατί ετοιμάζω κάτι άλλο– και λογικά θα περίμενες ότι ο κόσμος θα κρατήσει μία απόσταση. Τα μηνύματα που παίρνω στην ιστοσελίδα μου και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι τόσο τρυφερά.
Άρα δεν μας κάνει η τηλεόραση αν και βλέπω το αποκλειστικούλι (γέλια)
Η τηλεόραση μας γνωρίζει στους ανθρώπους.
Στην πορεία που δεν υπάρχει στη ζωή η τηλεόραση αυτούς τους μήνες.
Αυτούς τους μήνες δεν υπάρχει από την άλλη πλευρά σκέψου πως υπήρχε δεκαπέντε χρόνια είναι πολλά τα χρόνια. Συνάντησα μία κυρία και μου είπε “σπουδάζουν τα αγόρια Ντινάκι, όταν ήσουν στο ΑΝΤ1 και έλεγες ότι ήταν επτά χρονών, τόσο ήταν και ο δικός μου ” και συνειδητοποιώ τα χρόνια.
Τα χρόνια και το πώς ο κόσμος έχει συνδυάσει τις ζωές.
Έκανα έξι χρόνια καθημερινή εκπομπή και μάλιστα με ένα αντικείμενο τόσο οικείο και καθημερινό, όπως είναι το τι θα φάμε σήμερα, το φαγάκι, οπότε αυτόματα είσαι ο άνθρωπός τους. Από εμένα δεν είδαν ποτέ την lifestyle πλευρά γιατί δεν την έχω. Εγώ επικοινωνώ μαζί τους με αυτά που κάνουμε όλες κάθε μέρα. Όλες κάθε μέρα είμαστε μαμάδες, μαγειρεύουμε, έχουμε τις αγωνίες που έχουν όλες οι γυναίκες. Όλες οι γυναίκες έχουμε τις αγωνίες μας. Είμαι ίδια με αυτές.
Το μυστικό της δουλειάς και της οικογένειας πως το συνδυάσατε;
Δεν είναι πανεύκολο, το πάλεψα το έχτισα τίποτα δεν έρχεται μόνο του.
Τίποτα δεν χαρίζεται φτάνει νωρίς να καταλάβεις κάποια πράγματα να βρεις τις προτεραιότητες σου και πάνω απ’ όλα να μάθεις να μην λες ψέματα, πρώτα στο εαυτό σου και μετά στους άλλους
Θέλει πολύ δουλειά θέλει ισχυρή προσωπικότητα και από τους δύο και γενικώς θέλει δουλειά με τον εαυτό μας.
Όχι ψέματα. Εγώ δεν είπα ποτέ ψέματα ούτε στα παιδιά γιατί το πρόβλημα είναι τα παιδιά, να λέμε αλήθειες τώρα, ποια μάνα δεν αισθάνεται ενοχές όταν είναι απούσα και αισθάνεται ότι χάνει μέρες, ώρες, χρόνια από τα παιδιά, τα οποία δεν γυρίζουν πίσω. Κάθεσαι μετά και σκέφτεσαι τις ώρες που είναι τα παιδιά μαζί μου είναι καλά; Γιατί αν φαρμακώνουμε την στιγμή που την βιώνουμε ωραία;
Και αυτό δημιουργεί πράγματα μετά με τον εαυτό μας και αρρώστιες και δεν είναι ωραίο καθόλου.
Και δημιουργεί πρόβλημα και στα παιδιά. Εγώ πάντα τους έλεγα πως αν δεν έδινα τόσο χρόνο στην δουλειά μου δεν θα ήμουν ευτυχισμένη.
Αν δεν ήσασταν εσείς δεν θα ήταν και τα παιδιά γιατί πρώτα απ’ όλα πρέπει να είμαστε εμείς καλά.
Προφανώς. Νομίζω πως αρχίζεις θα θεραπεύεις όλη αυτή την ιστορία του μυαλού, τις ενοχές και τις τύψεις, όταν χωρίς αυτό δεν θα ήσουν ολόκληρη. Από την στιγμή που δεν είσαι ολόκληρος, είσαι προβληματικός για τους γύρω σου. Άρα δεν μπορείς να βοηθήσεις κανένα και δεν είσαι και αρεστός πιο παιδί θέλει ένα γονιό δυστυχισμένο; Τα παιδιά είναι σφουγγάρια ξέρεις πως σε καταλαβαίνουν; Τα παιδιά μου που είναι τώρα άντρες και μου λένε πως δεν θα ξεχάσουν ποτέ όταν τελείωσα το τρίτο μου βιβλίο –πιτσιρίκια ήταν- και πήγαμε στην παρουσίαση, πόσο χαρούμενη ήμουν. Θυμούνται τα κάποιο βραβείο μου.
Θυμούνται την ευτυχισμένη μαμά πόσο σημαντικό.
Οπότε το λέω για όλες τις μαμάδες. Πολλές νέες κοπέλες που καλούνται να παίξουν αυτόν τον διπλό ρόλο και αισθάνονται ενοχές.
Και σ’ αυτές τις δύσκολές εποχές.
Πρέπει να το ζήσουν να το βιώσουν για να είναι καλά και τα παιδιά. Διαφορετικά θα είναι μια στέρηση μια μιζέρια, κάτι που δεν το έκανα και πάντα μου λείπει κι αυτό το παιδί το αντιλαμβάνεται και το φέρνει πάντα μαζί του και σκέφτεται πως ήταν εμπόδιο για την καριέρα της μητέρας του.
Βγαίνουν τύψεις και ενοχές και στα παιδιά.
Γι’ αυτό μόνο αλήθειες.
Τηλεόραση άκουσα; Ετοιμάζεις κάτι;
Ναι κάτι ετοιμάζω από τον Φεβρουάριο και μετά θα είμαστε έτοιμοι.
Αντίστοιχο; Μαγειρικής;
Πάντα.
Νομίζω πω σας περιμένουν πως και πως.
Κάτι πολύ ωραίο.
Έρχεται αυτό μ’ ενδιαφέρει κάτι πολύ ωραίο. Δεν νομίζω ότι η Ντίνα Νικολάου μπορεί να μη κάνει ωραία πράγματα. Είναι αυτό που βγάζετε η ενέργεια, είναι η αύρα σας.
Είναι μια όμορφη ομαδική δουλειά.
Πάντα η τηλεόραση είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς.
Είναι μια δουλειά όπου πρέπει όλη η ομάδα να δέσει και να μπορέσεις να πείσεις όλο το σύστημα, γιατί μπορεί εγώ να θέλω να κάνω ωραία πράγματα αλλά δεν σημαίνει ότι είναι έτοιμο το κανάλι, η ομάδα, ο κόσμος, είναι πολύπλευρο πράγμα.
Ο κόσμος νομίζω σας περιμένει.
Εμπλέκονται πάρα πολλά πράγματα γι’ αυτό είμαι πολύ προσεκτική στα βήματα μου.
Στο Παρίσι πως περνάτε;
Στο Παρίσι έχουμε δεκαεπτά χρόνια τους χώρους εστίασης και τώρα είμαστε σε μία φάση που μπορούμε να αισθανόμαστε και λίγο περηφάνια.
Πως είναι να μαθαίνουν οι ξένοι την κουζίνα μας;
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο. Τώρα τους έχουμε εκπαιδεύσει και μετράμε σε πάρα πολλά πράγματα αισθανόμαστε περήφανοι. Δεν είμαστε πια ο φτωχός συγγενής.
Διάβασα ότι κάπου σε μια ανακοίνωση, ότι τα έσοδα ενός από τα βιβλία σας τα κάνατε δωρεά στο Ογκολογικό Μαριάννα Βαρδινογιάννη;
Ναι του προτελευταίου βιβλίου το “Μόνος στην Κουζίνα”
Υπάρχει κι άλλο μετά απ’ αυτό;
Υπάρχει “Τα Καλύτερα Νηστήσιμα” και μετά υπάρχει αυτό στην Γαλλία που βγήκε με την Edition Hachette Ελληνική κουζίνα, το τρίτο βιβλίο που γράφω στην Γαλλία γιατί κάνω μια παράλληλη καριέρα.
Και φιλανθρωπικός σκοπός μέσα από την δουλειά αυτή.
Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Μακάρι να μπορούσα περισσότερα. Προσπαθώ και το κάνω για μένα. Γενικά θεωρώ ότι η φιλανθρωπία έχει να κάνει γενικά με εμάς και όχι με τους άλλους δεν πρέπει να ανακοινώνεται γιατί είναι για εμάς.
Είναι για εμάς πρώτα απ’ όλα.
Όπως πας στην εκκλησία, ανάβεις ένα κεράκι, και θέλεις να επικοινωνήσεις θες να πεις κάτι, αυτό ακριβώς είναι όταν βοηθάς η προσπαθείς να βοηθήσεις κάποιους ανθρώπους. Κάνω διάφορα πράγματα.
Με τόση ωραία αύρα που έχετε, θέλω να κλείσω την συνέντευξη με τα όνειρα σας τα επόμενα. Αυτό το μεγάλο κορίτσι που μου είπατε πριν τι όνειρα έχει;
Κι όμως παρόλο που είμαι μεγάλη έχω τρελά όνειρα.
Εγώ είπα το μεγάλο κορίτσι, δεν είπα μεγάλη γιατί καμιά γυναίκα δεν είναι μεγάλη.
Καμία γυναίκα δεν είναι μεγάλη ειδικά πολλές γυναίκες σήμερα αρχίζουν την καριέρα τους στην ηλικία που είμαι εγώ. Έχω τρελά όνειρα. Θέλω να ταξιδέψω την ελληνική κουζίνα και την ελληνική κουλτούρα και κάθε ελληνικό στοιχείο και να το κρατήσω στο ύψος που του αρμόζει.
Τα όνειρα μου είναι έξω από τα ελληνικά σύνορα. Πιστεύω ότι είναι πολλοί συνάδελφοι που το κάνουν το εξωτερικό με έχει πιο πολύ ανάγκη. Η Ελλάδα με έχει μεγαλύτερη ανάγκη όταν είμαι στην Γαλλία παρά εδώ. Σαφώς είναι γλυκιά η σχέση με όλα αυτά τα φιλαράκια μου που κάνω τηλεόραση και με βλέπουν και αισθάνομαι είναι πολύ τρυφερό αλλά στο εξωτερικό κάνω ουσιαστικό έργο και είναι αυτό που είπαμε, όσο πιο μεγάλο είναι το κορίτσι τόσο πιο ουσιαστικά έργα θέλει να κάνει. Είμαι σ’ αυτή την φάση τώρα έχω τρελά όνειρα και δόξα τον Θεό καλά πάει.
Να το ευχηθούμε λοιπόν.
