Άλλο ένα πυροτέχνημα της κυβέρνησης ήρθε στην δημοσιότητα σχετικά με το νέο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο χαρακτηρισμός πυροτέχνημα έγκειται στο γεγονός ότι το επικείμενο νομοσχέδιο έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, δεν έχει ψηφιστεί και η ψήφισή του με αρκετές, όπως φαίνεται, διαφοροποιήσεις πιθανόν να πραγματοποιηθεί σε μερικούς μήνες. Για αυτόν ακριβώς το λόγο τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Τα μόνα δεδομένα είναι η ανασφάλεια, η αγωνία και η αναστάτωση που έχει προκληθεί σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, με θύματα μαθητές – γονείς – καθηγητές και συντονιστή την ηγεσία του υπουργείου παιδείας.
Μια από τις σημαντικότερες αλλαγές που προβλέπονται είναι το εθνικό απολυτήριο και η συμμετοχή του βαθμού του στα μόρια του υποψήφιου για την εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επειδή όμως τα πάντα είναι σε δημόσια διαβούλευση το ποσοστό του (10%) δεν είναι ακόμα διασφαλισμένο. Η συγκεκριμένη ενέργεια είναι στη σωστή κατεύθυνση, αφού η καθιέρωση ενός απολυτηρίου κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα (Baccalaureate – Γαλλία, Abitur – Γερμανία, Selectivictad – Ισπανία, Maturita – Ιταλία κτλ) είναι απαίτηση και προς όφελος όλων. Το ζητούμενο όμως είναι η αξιοπιστία, η δικαιοσύνη και το αδιάβλητο. Οι υποψήφιοι πρέπει να διαγωνίζονται στα ίδια θέματα όλοι. Διαχρονικά σε όποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ο προφορικός βαθμός συμμετείχε στα μόρια του υποψήφιου σταδιακά καταργήθηκε (μεταρρύθμιση Αρσένη). Χωρίς αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού των δημόσιων σχολείων και κατάργηση του νόμου Φίλη σχετικά με τις προσλήψεις εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία, η κρίση του καθηγητή σε προφορικό και γραπτό επίπεδο θα τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ας μη λησμονούμε ότι ο θεσμός των πανελλαδικών εξετάσεων είναι από τους λίγους αδιάβλητους και αξιοκρατικούς εναπομείναντες θεσμούς της Ελλάδος.
Η καθιέρωση της Γ’ Λυκείου ως προπαρασκευαστικό έτος είναι θετική ως σκέψη. Όλοι όσοι υπηρετούμε τη Λυκειακή Εκπαίδευση, είτε από το φροντιστηριακό βήμα είτε απο το δημόσιο σχολείο, γινόμαστε μάρτυρες μιας διαλυμένης Γ’Λυκείου, χωρίς σκοπό και στόχο. Η κατάργηση της απαξιωμένης γενικής παιδείας είναι αναπόφευκτη. Η αύξηση όμως των ωρών και η εμβάθυνση στα μαθήματα προσανατολισμού είναι το κρίσιμο ζητούμενο. Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα επί τούτου, ένα χρόνο πριν ξεκινήσει η διδασκαλία τους. Εξίσου θολό είναι το τοπίο στη Νεοελληνική γλώσσα και Γραμματεία όσον αφορά την βαθμολογία και τον τρόπο εξέτασης του ‘’νέου’’ εξάωρου μαθήματος γενικής παιδείας. Είναι προφανής η αναστάτωση που δημιουργείται ιδίως στους διδάσκοντες ως προς την διαχείριση της νέας ενδεχομένως ύλης, καθώς και στους φροντιστές ως προς την κατανομή των προσαρμοσμένων ωρών στα ανανεωμένα προγράμματα σπουδών. Μέσα σε αυτό το γενικότερα ανασφαλές κλίμα ήρθε και η κατάργηση του μαθήματος των Λατινικών, με την αντικατάστασή του από το μάθημα της Κοινωνιολογίας στην ομάδα προσανατολισμού των Ανθρωπιστικών σπουδών. Η κίνηση αυτή απλά επιβεβαιώνει τους παραπάνω προβληματισμούς, καθώς δεν γνωρίζουμε ποια ειδικότητα θα διδάξει το εν λόγω μάθημα και ποια θα είναι η ύλη. Η συγκεκριμένη ενέργεια ενισχύει την αποστήθιση, κοινώς παπαγαλία και εξυπηρετεί μόνο το Υπουργείο Παιδείας ως προς την διαχείριση του υπερπλεονάζοντος διδακτικού προσωπικού, δίνοντας την δυνατότητα δεύτερης και τρίτης ανάθεσης, όπως άλλωστε έπραξε στα ΕΠΑΛ. Επιπρόσθετα, χωρίς αλλαγή της ύλης, τη συγγραφή νέων σχολικών βιβλίων και την εναρμόνιση της διδασκαλίας με τις νέες τεχνολογίες καμία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν θα τελεσφορήσει προς όφελος όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Εν τέλει με τη δημιουργία τεσσάρων ομάδων προσανατολισμού είναι αναγκαία η κατάργηση των κοινών σχολών ανά ομάδα προσανατολισμού, στο όνομα της δικαιοσύνης.
Το μεγαλύτερο όμως αφήγημα της “πρώτης φοράς αριστεράς” είναι η ελεύθερη πρόσβαση σε σχολές χαμηλής ζήτησης. Όσο μεγαλειώδες και ευήκοο είναι αυτό το προεκλογικό σύνθημα, τόσο ψεύτικο και επικίνδυνο είναι. Οι περιβόητες σχολές υψηλής ζήτησης έχουν πρόσβαση μόνο μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Όμως για ορισμένα επαρχιακά τμήματα και σχολές είναι η τελευταία ευκαιρία να επιβιώσουν και να μην βάλουν λουκέτο. Αλλά αναπόφευκτα το σχέδιο είναι αυτό. Επί παραδείγματι, αν ένα τμήμα στην επαρχία δέχεται 100 φοιτητές ετησίως και το δηλώσουν 50 υποψήφιοι, τότε αυτοί οι 50 θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό να φοιτήσουν. Το κρίσιμο όμως είναι ότι ο προϋπολογισμός και η χρηματοδότησή του είναι για δυναμικότητα 100 φοιτητών και όχι για 50. Σε αυτή την περίπτωση μήπως το διοικητικό και διδακτικό προσωπικό όπως και η χρηματοδότηση μειωθούν κατά το ήμισυ; Μήπως ανοίγει η κερκόπορτα για συγχώνευση τμημάτων και σχολών; Μήπως υπάρξουν τμήματα με μονοψήφιο αριθμό “ελεύθερων εισακτέων”; Πάντως το φαινόμενο υποψήφιοι να εισάγονται με βαθμό 5 σε σχολές είναι αδιανόητο και άδικο για κάθε φορολογούμενο Έλληνα πολίτη, που επιβαρύνεται οικονομικά για την διαιώνιση αυτής της νοσηρής κατάστασης.
Εν κατακλείδι, η συγκεκριμένη απόπειρα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης μετατρέπεται μάλλον σε εκπαιδευτική απορρύθμιση. Δεν ξεκινά από τη Δημοτική εκπαίδευση, ώστε να πάρει τη μορφή της πλήρους αναμόρφωσης του εκπαιδευτικού συστήματος και πρωτίστως του εγκαταλελειμμένου υποχρηματοδοτούμενου δημόσιου σχολείου. Άλλωστε ποιες μπορούν να είναι οι προσδοκίες όταν καταργείται η αριστεία; Επειδή όμως η συγκεκριμένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αλλιώς εξαγγέλθηκε το 2014, αλλιώς πορεύτηκε και μεταμορφώθηκε το 2015, 2016, 2017, αλλιώς ήταν να καταλήξει το 2018 και κατά πάσα πιθανότητα στις αρχές του 2019 αλλιώς θα καταλήξει, αν καταλήξει….οψόμεθα…
Τσίτος Χρήστος
Εκπαιδευτικός φροντιστής, Μαθηματικός
Ιδιοκτήτης φροντιστηρίου Μ.Ε ΈΝΑΥΣΜΑ
Μέλος ΣΕΦΑ – ΟΕΦΕ
